adoptie

Ook adoptie door alleenstaanden behoort tegenwoordig gelukkig tot de mogelijkheden. Het is waarschijnlijk niet het eerste waar je aan denkt als je moeder wilt worden. Maar wat doe je als al je inseminaties niet willen aanslaan, je tegen een leeftijdsgrens aan loopt of opeens blijkt dat je in de overgang terecht bent gekomen? Of misschien heb je bezwaren om in je eentje een kindje op de wereld te zetten. Hoe dan ook, er zijn legio redenen waarom een alleenstaande zou kiezen voor adoptie.

Er zijn diverse organisaties die bemiddelen voor alleenstaanden. Adoptie is een lang bureaucratisch proces en het kost een hoop geld. Een adoptie kost al gauw 10.000 Euro. De maximale leeftijd van de adoptieouder is voorlopig vastgesteld op 45 jaar. Er zijn twee methoden om te adopteren.

Je kunt de adoptie volledig laten regelen door een bemiddelingsorganisatie of je kunt zelf een aantal zaken behartigen en deelbemiddeling zoeken. Met deelbemiddeling ben je in de regel goedkoper uit maar je moet wel de energie hebben om veel papierwerk zelf voor te bereiden en te regelen. Helemaal zelfstandig adopteren kan niet. Justitie wil (terecht) illegale kinderhandel tegengaan en werkt uitsluitend via de officiële kanalen met erkende instanties.

Het traject begint met een aanvraag bij de stichting VIA. Je wordt dan op de wachtlijst van momenteel 1,5 jaar geplaatst voor de VIA-cursus. Deze cursus wordt in drie maanden over een aantal bijeenkomsten uitgesmeerd. Waarom een cursus? In deze cursus worden allerlei zaken behandeld die van belang zijn om te weten voordat je daadwerkelijk over gaat tot de adoptieprocedure. Er wordt in deze cursus o.a. aandacht besteed aan: Problematiek van de adoptie-landen, zoals armoede en oorlog. Maar ook medische zorg bij lichamelijke gebreken, ziekte en ondervoeding en het ‘bodemloos’ syndroom. Al deze en andere ingrijpende zaken zijn natuurlijk van groot belang om weloverwogen de keus te kunnen maken voordat je echt met adopteren start. Zodra je de cursus hebt afgerond kun je aan de slag met de voorbereidingen van alle andere zaken die in de procedure een rol spelen.

Ondertussen kun je zoveel mogelijk sparen, je inlezen en informatie opvragen. Zet alvast al je belasting-teruggaven op een rekening als je geen luxe inkomen hebt! Na de Via cursus, de screening door de Raad van Kinderbescherming, een gezondheidsonderzoek, het antecedenten onderzoek enz. moet je aanvraag naar Justitie. Als Justitie alles heeft goedgekeurd ontvang je Beginsel Toestemming. Hiermee mag je naar een Bemiddelingsorganisatie stappen die zaken behartigt in het land van je keuze.

Daarna volgt een papierwinkel die vertaald en gelegaliseerd moet worden. De bemiddelaar plaatst je vervolgens op een wachtlijst waarna er kan worden gezocht worden naar een ‘match’. Als er een kindje is gevonden, wordt dit aan je ‘voorgesteld’. Je krijgt allerhande informatie en foto’s. Als je hiermee instemt, mag je binnen een afzienbare tijd naar het adoptieland afreizen. Daar verblijf je (meestal) twee tot vier weken. In die tijd ben je bezig met het regelen van documentatie zoals voogdij, het aanvragen van een paspoort voor je kind en bovenal de kennismaking, het wennen aan en zorgen voor je kindje en niet te vergeten het opsnuiven van de cultuur. Al met al ben je drie à vier jaar verder, van het moment van je aanmelding bij Via, tot het moment dat je daadwerkelijk je kind in de armen kunt sluiten.